Bölüm:2 - Pazar 08:36

[KnownBoss]

Kitabımın 2. Bölümü sizlerle :)
Link : 

Kod: Tümünü Seç Tümünü Kopyala

http://www.wattpad.com/111071815-teodor%27un-gizemli-d%C3%BCnyas%C4%B1-b%C3%B6l%C3%BCm-2-pazar-08-36

Sabah olmuştu. Uykudan uyandığımda herkes kapıdan dışarı doğru çıkıyordu. Nereye gittiklerini gerçekten çok merak ettim. Ve yanımdan geçen bir çocuğun koluna dokundum.

-"Şey, acaba sana bir şey sorabilir miyim ?" dedim.

Çocuk;

-"Evet, sorabilirsin."

-"Herkes nereye gidiyor ?" dedim.

-"Sanırım burada yenisin. Bu saatte kahvaltı yaparız biz." dedi.

-"Peki, teşekkür ederim." dedikten sonra çocuğu takip ettim. Kısa bir yol gittikten sonra hemen önümüze mutfak çıktı.

Mutfağa giriş yaptıktan sonra, hemen sağ tarafımızda bulunan içi üç bölmeli olan tepsiyi gördüm. Herkes tepsiyi alarak az ileride bulunan kadının yanına yemek dolduruyordu. Bende diğer çocuklar gibi tepsiyi elime aldım. Aradan iki dakika geçti ve sıra bana gelmişti. Kadına tepsiyi uzattım. İlk bölmesine çorba koydu. Diğer bölmelere de pirinç koydu. Boş tarafa da çatal, kaşık ve peçete koydu. Tepsiyi aldıktan sonra hemen arkamızda bulunan masaya doğru baktım, ve boş bir sandalye aradım. Sandalyeyi aramışken az önce konuştuğum çocuğun yanının boş olduğunu fark ettim. İsmini bilmediğim çocuğun yanına oturduktan sonra tepsiyi masanın üstüne koydum.

Yanımdaki çocuklar hem yemek iyip, hemde sohbet ederken bende onları izliyordum. Yanımdaki çocuk bana şöyle dedi;

-"Hadi, ne duruyorsun. Karnın aç değil mi ? Yesene yemeğini." dedi.

-"Karnım aç, ama yemek istemiyorum." dedim.

-"Neden yemek yemiyorsun ?"

-"Sende benim yerimde olsan, sende yemezsin. Çok zor günler geçirdim..." dedikten sonra, çocuk;

-"Peki, sen bilirsin." dedi.

Bu sırada hemen önümüzde bulunan kızgın suratlı çocuk bana habire bakıyordu. Neden baktığını merak etmiştim. Tam neden baktığını sorucakken, çocuk bana şöyle dedi;

-"Ne bakıyorsun ha ? Bir sorun mu var ? Küçük çocuk !"

Şaşkınlık içerisinde şunları söyledim;

-"Bana bakılı kalan sensin. Laflarına dikkat et !'

Çocuk hemen bağırarak karşılık verdi;

-"Ne diyorsun sen ha ? Karşında kim var biliyor musun ? Buranın, buradaki tüm çocukların lideri benim. Yaşatmam seni burada !"

Herkes bize bakıyordu. O sırada, o anlık sinirle elimdeki tepsiyi aldım, ve çocuğun suratına doğru fırlattım. Çocuk baya şaşırdı. Yüzünün her tarafı çorba olmuştu. Etraftaki herkes bana bakıyordu. Çocuk hem sinir, hemde şaşkınlık içerisinde yüzünü yıkamaya gitti. Aradan iki dakika sonra yetim hanenin müdürü geldi ve beni disipline götürdüler...

İlk haftam çok kötü geçmişti. İkinci haftada kendime çeki düzen vermeliydim...