03-01-2015 Saat: 19:26
Atatürk İlke Ve İnkılaplarının Dayandığı Temel Esaslar
Ve Ortak Özellikleri
Atatürkçü düşünce sisteminde çok önem verilen inkılapçılık, çağdaş uygarlık düzeyine çıkma yol ve yöntemi olarak kabul edilir. Çağdaş uygarlık yolundaki başarı, yenileşmeye ve değişime bağlanmıştır. Toplumsal, ekonomik hayat ve teknolojik alanda gelişme buna bağlanmıştır. Gelişme ve ilerlemenin yolu burada görülmüştür. O nedenle inkılapçılık, yapılan tüm değişikliklerin yoludur. Eskimiş, zamanını doldurmuş ve yeni ihtiyaçları karşılayamayanların yerine, yeniler bu yolla getirilmiştir. Bu, dünya genelinde böyledir. Her türlü değişikliği yapanlar, köklü değişiklik için bu yolu izlemek durumundadırlar.
Türk inkılabı, Atatürk ve kadrosunun elinde, en iyi şekilde uygulanmıştır. Türk halkının istekleri doğrultusunda değişimlere gidilmiştir. Halkın benimsemediği yönde zorlama olmamıştır. Atatürk, milletin isteklerini iyi belirleyerek, yine milletin temsilcisi olarak TBMM kanalıyla değişimleri sağlamıştır. Nitekim her bir değişimde TBMM’nin oybirliği kararı vardır.
Atatürkçü düşünce sistemi içinde yer alıp şekillenen tüm değişimlere halkın eğilimleri dikkate alınmıştır. İdeolojik veya rejim değişikliği gibi yanları yoktur. Herhangi bir ülke kopya edilmemiştir. O nedenle Atatürkçü düşüncedeki inkılapçılık anlayışı, samimi ve gerçekçi değişimleri öngörmüştür. Çağa göre kurumların yenilenmesini istemektedir. Anayasadan çeşitli kurumlara kadar, güne göre kaldırıp değiştirmeyi ve daha yenisini getirmeyi gerekli görür. Bu, günümüz içinde geçerlidir.
Batılı çağdaş demokratik devletlerde değişimleri inceleyip onların gelişme nedenlerini gören Atatürk, yenileşmeyenlerin geri kalmaya ve hatta çökmeye mahkum olduklarını anlamıştır. Osmanlı dönemindeki çabaları ve başarısızlık nedenlerini incelemiştir. Ona göre yol ve yöntemler saptanmıştır. Osmanlı dönemindekinden daha geniş boyutta ve köklü değişimler planlanmıştır.
İşte böylece Atatürkçü düşünce içinde şekillenen ve uygulanan Türk İnkılabı içindeki değişimler, mevcut ihtiyaçların zorunlu sonucu idiler. Yapılan ve yapılacak tüm değişimler bu düşüncede, birbirine bağlı, birbirleriyle uyum içinde ve birbirini destekleyecek şekilde gerçekleştirilir. Her bir yenilik bir diğerine yol açacak şekilde uygulama alanına konulur. Hatta bu düşüncede, fikir hayatı, siyasal ve ekonomik hayat arasında da çok iyi bir uyum sağlanmıştır. Nitekim Atatürk; “ Devlet, fikir ve ekonomi alanlarındaki çalışma ve başarılar, sonuçlarının ürünleri ile ölçülür” diyerek sözünü ettiğimiz uyumu vurgulamıştır.
Kısaca Atatürkçü düşünce sistemi, inkılapçı olmayı ve inkılaplar yada devrimlerin korunmasını istemektedir. İnkılapçı anlayış içinde olarak, çağa ve güne göre daha yenilerini getirmeyi öngörür. Milletin kalkınmasını ve devletin güçlenmesini çağdaş gelişmelere ayak uydurmada görür.
4. Devletin Dinamik İdeali
Atatürkçü düşünce sistemi, devlet hayatında dinamizm i ideal almıştır. Bu anlayış, devletimizi toplumu ile kurumları ile ve büyük bir dinamizmle çağdaş uygarlığın üzeri olarak adlandırılan hedefe çıkarmayı amaçlar. Toplumsal, siyasal, ekonomik vb. açılardan milletin refahını esas alır. O nedenle bu düşüncede sürekli gelişme ve ilerlemeye yönelme vardır.
Atatürkçü düşüncede, kuruluşlar, siyasal partiler, hükümetler vb. sürekli olarak itici bir rol oynamalıdır. Devleti ve toplumu daha iyiye götürmek için zorlayıcı olmalıdır. Toplumlar, sürekli olarak gelişme durumunda olduğuna göre,Türk toplumu da geri kalmamalıdır. O nedenle devlet örgütünde bir canlılık, halka öncülük etme ve gelişmeyi hızlandırıcı çabalar olmalıdır. İyi yönetim, bilgili kadrolar ve dürüst çalışma ile devlet güçlü hale getirilmelidir.
Böylece Atatürkçü düşünce sistemi, durağan, tutucu, hantal vb. değil, hareketli ve çalışkan bir devlet yapısını istemektedir. Gelişmelere ayak uyduran, gelişen ve dünya genelinde güçlü bir devleti benimsemiştir. Büyük potansiyel olan ve dinamik yapıda ilerleyen bir Türk devletini ön görmektedir.
5. Gerçekçilik
Atatürkçü düşünce sistemi, iç ve dış politikada gerçekçi yaklaşımları ön görmüştür. Gerçekleşmeyecek hayaller peşinde olmamıştır. Hedefleri iyi belirlemiş ve o hedefler varmayı bilmiştir. Maceralar peşinde koşmamıştır. Devlet yönetiminde, yanıltıcılığa, yalan ve yolsuzluğa yer vermemiştir. Nitekim herhangi bir olaya adı karışan derhal çekilmiştir. O nedenle çok güzel bir devlet disiplini uygulanmıştır.
Atatürk Milli Mücadele yıllarından itibaren, dürüst, olayları ve gelişmeleri iyi değerlendiren bir anlayışla başarı kazanmıştır. O nedenle tüm yaşamı boyunca, devlet yönetiminde buna dikkat etmiş ve ona göre yöneticiler seçmiştir.
Bütün bunların yanında Atatürkçü düşünce, ayrıca laik devlet düzeni, ülke işlerinde birlik ve bütünlük, millilik, eşitlik, barışçılık, adalet, akılcılık, bilimsellik, iyi eğitim vb. ister.
Atatürkçü düşünce sistemini oluşturan Atatürk’ün söylev ve demeçleri, fikir ve yaptıkları hep bilimin öncülüğündeki çağdaş gerçeklerdir. Hepside milletimizin mutluluğu ve geleceği için istenmektedir. Tüm bunların gerçekleştirilebilmesi için yolların eğitim-öğretimden geçmekte olduğu anlatılmıştır. Başarı, eğitimin başarılı olmasına bağlanmıştır. Eğitimin milliliği yanında laik oluşu istenmektedir. Atatürkçü anlayışta, fikirler mutlaka harekete dönüşmelidir. Gerçek ve ciddi hedefler belirlenmeli ve ona ulaşılmalıdır.
İşte tüm bunların ışığı altında belirlenmiş olan Türk Devleti’nin ana nitelikleri Atatürkçü düşünceden kaynaklanmış ve milli devlet – tam bağımsızlık – ulusal egemenlik gibi esaslar üzerine kurulmuştur. Bu yaklaşımla devrimlere yön verilmiş ve çağdaşlaşmanın hedefleri belirlenmiştir.
Bütün bunlardan görüldüğü gibi Atatürkçülük veya Atatürkçü düşünce sistemi, ilke ve inkılaplarla bir bütündür. Bu düşüncenin oluşumunu sağlayan elemanlarla birlikte bir ideolojinin, Atatürk ideolojisinin adıdır. Türk Milleti ve Türk Devleti için temel olan bu düşünce sistemi, bize yön vermiş ve yön vermeye devam etmektedir. Atatürkçülük ve bu düşünceyi oluşturan ilke ve inkılaplar bizim için çok önemlidir.
Bugün dünyadaki bazı ideolojiler çökmüş ve yıkılmıştır. Uygulamalar iflas etmiş ve tarihi süreçlerini tamamlamışlardır. Milletleri üzerinde rolleri bitmiştir. Ancak Türkiye’de ve dünyada Atatürk ve düşünceleri halen ayaktadır. Ayakta kalmaya ve Türk milletine daha uzun süreler devam edecektir. Bunda yerli-yabancı herkes birleşmekte ve fikirlerine saygı gösterilmektedir.
Bu yaklaşımla bugün, güçlü bir Türkiye’yi ayakta tutabilmenin yolu, kişi ve millet olarak Atatürkçülüğün benimsenmesinden geçer. Atatürkçü çizgide birleşme, Devletimizin gelişmesini, güçlenmesini ve geleceğinin güvencesidir.Bunun iyi anlaşılması ve özellikle genç kuşaklara iyi anlatılması gerekir. Böylece yanlış anlamalar da ortadan kalkacaktır.
Sonuç:
Atatürkçü düşünce sisteminin benimsediği ve uyguladığı esaslar en iyi şeklini, oluşturulan ilkelerle bulmuştur. Zaman geçtikçe ve incelendikçe, Atatürk inkılabının belli ilkelere dayanmış olduğu daha iyi anlaşılmaktadır. Bu ilkeler Türk toplumunun ihtiyaç ve eğilimlerinden oluşmuş ve birbirini bütünleyici bir nitelik kazanmıştır. Atatürk ilkelerinin her biri birer amacı belirlemekle birlikte bir bütünü oluştururlar. Birbirini tamamlarlar. İlkeler arasında hassas bir denge vardır. Bir bütün olarak ele alındığında daha büyük bir anlam taşır.
Ve Ortak Özellikleri
Atatürkçü düşünce sisteminde çok önem verilen inkılapçılık, çağdaş uygarlık düzeyine çıkma yol ve yöntemi olarak kabul edilir. Çağdaş uygarlık yolundaki başarı, yenileşmeye ve değişime bağlanmıştır. Toplumsal, ekonomik hayat ve teknolojik alanda gelişme buna bağlanmıştır. Gelişme ve ilerlemenin yolu burada görülmüştür. O nedenle inkılapçılık, yapılan tüm değişikliklerin yoludur. Eskimiş, zamanını doldurmuş ve yeni ihtiyaçları karşılayamayanların yerine, yeniler bu yolla getirilmiştir. Bu, dünya genelinde böyledir. Her türlü değişikliği yapanlar, köklü değişiklik için bu yolu izlemek durumundadırlar.
Türk inkılabı, Atatürk ve kadrosunun elinde, en iyi şekilde uygulanmıştır. Türk halkının istekleri doğrultusunda değişimlere gidilmiştir. Halkın benimsemediği yönde zorlama olmamıştır. Atatürk, milletin isteklerini iyi belirleyerek, yine milletin temsilcisi olarak TBMM kanalıyla değişimleri sağlamıştır. Nitekim her bir değişimde TBMM’nin oybirliği kararı vardır.
Atatürkçü düşünce sistemi içinde yer alıp şekillenen tüm değişimlere halkın eğilimleri dikkate alınmıştır. İdeolojik veya rejim değişikliği gibi yanları yoktur. Herhangi bir ülke kopya edilmemiştir. O nedenle Atatürkçü düşüncedeki inkılapçılık anlayışı, samimi ve gerçekçi değişimleri öngörmüştür. Çağa göre kurumların yenilenmesini istemektedir. Anayasadan çeşitli kurumlara kadar, güne göre kaldırıp değiştirmeyi ve daha yenisini getirmeyi gerekli görür. Bu, günümüz içinde geçerlidir.
Batılı çağdaş demokratik devletlerde değişimleri inceleyip onların gelişme nedenlerini gören Atatürk, yenileşmeyenlerin geri kalmaya ve hatta çökmeye mahkum olduklarını anlamıştır. Osmanlı dönemindeki çabaları ve başarısızlık nedenlerini incelemiştir. Ona göre yol ve yöntemler saptanmıştır. Osmanlı dönemindekinden daha geniş boyutta ve köklü değişimler planlanmıştır.
İşte böylece Atatürkçü düşünce içinde şekillenen ve uygulanan Türk İnkılabı içindeki değişimler, mevcut ihtiyaçların zorunlu sonucu idiler. Yapılan ve yapılacak tüm değişimler bu düşüncede, birbirine bağlı, birbirleriyle uyum içinde ve birbirini destekleyecek şekilde gerçekleştirilir. Her bir yenilik bir diğerine yol açacak şekilde uygulama alanına konulur. Hatta bu düşüncede, fikir hayatı, siyasal ve ekonomik hayat arasında da çok iyi bir uyum sağlanmıştır. Nitekim Atatürk; “ Devlet, fikir ve ekonomi alanlarındaki çalışma ve başarılar, sonuçlarının ürünleri ile ölçülür” diyerek sözünü ettiğimiz uyumu vurgulamıştır.
Kısaca Atatürkçü düşünce sistemi, inkılapçı olmayı ve inkılaplar yada devrimlerin korunmasını istemektedir. İnkılapçı anlayış içinde olarak, çağa ve güne göre daha yenilerini getirmeyi öngörür. Milletin kalkınmasını ve devletin güçlenmesini çağdaş gelişmelere ayak uydurmada görür.
4. Devletin Dinamik İdeali
Atatürkçü düşünce sistemi, devlet hayatında dinamizm i ideal almıştır. Bu anlayış, devletimizi toplumu ile kurumları ile ve büyük bir dinamizmle çağdaş uygarlığın üzeri olarak adlandırılan hedefe çıkarmayı amaçlar. Toplumsal, siyasal, ekonomik vb. açılardan milletin refahını esas alır. O nedenle bu düşüncede sürekli gelişme ve ilerlemeye yönelme vardır.
Atatürkçü düşüncede, kuruluşlar, siyasal partiler, hükümetler vb. sürekli olarak itici bir rol oynamalıdır. Devleti ve toplumu daha iyiye götürmek için zorlayıcı olmalıdır. Toplumlar, sürekli olarak gelişme durumunda olduğuna göre,Türk toplumu da geri kalmamalıdır. O nedenle devlet örgütünde bir canlılık, halka öncülük etme ve gelişmeyi hızlandırıcı çabalar olmalıdır. İyi yönetim, bilgili kadrolar ve dürüst çalışma ile devlet güçlü hale getirilmelidir.
Böylece Atatürkçü düşünce sistemi, durağan, tutucu, hantal vb. değil, hareketli ve çalışkan bir devlet yapısını istemektedir. Gelişmelere ayak uyduran, gelişen ve dünya genelinde güçlü bir devleti benimsemiştir. Büyük potansiyel olan ve dinamik yapıda ilerleyen bir Türk devletini ön görmektedir.
5. Gerçekçilik
Atatürkçü düşünce sistemi, iç ve dış politikada gerçekçi yaklaşımları ön görmüştür. Gerçekleşmeyecek hayaller peşinde olmamıştır. Hedefleri iyi belirlemiş ve o hedefler varmayı bilmiştir. Maceralar peşinde koşmamıştır. Devlet yönetiminde, yanıltıcılığa, yalan ve yolsuzluğa yer vermemiştir. Nitekim herhangi bir olaya adı karışan derhal çekilmiştir. O nedenle çok güzel bir devlet disiplini uygulanmıştır.
Atatürk Milli Mücadele yıllarından itibaren, dürüst, olayları ve gelişmeleri iyi değerlendiren bir anlayışla başarı kazanmıştır. O nedenle tüm yaşamı boyunca, devlet yönetiminde buna dikkat etmiş ve ona göre yöneticiler seçmiştir.
Bütün bunların yanında Atatürkçü düşünce, ayrıca laik devlet düzeni, ülke işlerinde birlik ve bütünlük, millilik, eşitlik, barışçılık, adalet, akılcılık, bilimsellik, iyi eğitim vb. ister.
Atatürkçü düşünce sistemini oluşturan Atatürk’ün söylev ve demeçleri, fikir ve yaptıkları hep bilimin öncülüğündeki çağdaş gerçeklerdir. Hepside milletimizin mutluluğu ve geleceği için istenmektedir. Tüm bunların gerçekleştirilebilmesi için yolların eğitim-öğretimden geçmekte olduğu anlatılmıştır. Başarı, eğitimin başarılı olmasına bağlanmıştır. Eğitimin milliliği yanında laik oluşu istenmektedir. Atatürkçü anlayışta, fikirler mutlaka harekete dönüşmelidir. Gerçek ve ciddi hedefler belirlenmeli ve ona ulaşılmalıdır.
İşte tüm bunların ışığı altında belirlenmiş olan Türk Devleti’nin ana nitelikleri Atatürkçü düşünceden kaynaklanmış ve milli devlet – tam bağımsızlık – ulusal egemenlik gibi esaslar üzerine kurulmuştur. Bu yaklaşımla devrimlere yön verilmiş ve çağdaşlaşmanın hedefleri belirlenmiştir.
Bütün bunlardan görüldüğü gibi Atatürkçülük veya Atatürkçü düşünce sistemi, ilke ve inkılaplarla bir bütündür. Bu düşüncenin oluşumunu sağlayan elemanlarla birlikte bir ideolojinin, Atatürk ideolojisinin adıdır. Türk Milleti ve Türk Devleti için temel olan bu düşünce sistemi, bize yön vermiş ve yön vermeye devam etmektedir. Atatürkçülük ve bu düşünceyi oluşturan ilke ve inkılaplar bizim için çok önemlidir.
Bugün dünyadaki bazı ideolojiler çökmüş ve yıkılmıştır. Uygulamalar iflas etmiş ve tarihi süreçlerini tamamlamışlardır. Milletleri üzerinde rolleri bitmiştir. Ancak Türkiye’de ve dünyada Atatürk ve düşünceleri halen ayaktadır. Ayakta kalmaya ve Türk milletine daha uzun süreler devam edecektir. Bunda yerli-yabancı herkes birleşmekte ve fikirlerine saygı gösterilmektedir.
Bu yaklaşımla bugün, güçlü bir Türkiye’yi ayakta tutabilmenin yolu, kişi ve millet olarak Atatürkçülüğün benimsenmesinden geçer. Atatürkçü çizgide birleşme, Devletimizin gelişmesini, güçlenmesini ve geleceğinin güvencesidir.Bunun iyi anlaşılması ve özellikle genç kuşaklara iyi anlatılması gerekir. Böylece yanlış anlamalar da ortadan kalkacaktır.
Sonuç:
Atatürkçü düşünce sisteminin benimsediği ve uyguladığı esaslar en iyi şeklini, oluşturulan ilkelerle bulmuştur. Zaman geçtikçe ve incelendikçe, Atatürk inkılabının belli ilkelere dayanmış olduğu daha iyi anlaşılmaktadır. Bu ilkeler Türk toplumunun ihtiyaç ve eğilimlerinden oluşmuş ve birbirini bütünleyici bir nitelik kazanmıştır. Atatürk ilkelerinin her biri birer amacı belirlemekle birlikte bir bütünü oluştururlar. Birbirini tamamlarlar. İlkeler arasında hassas bir denge vardır. Bir bütün olarak ele alındığında daha büyük bir anlam taşır.