Altın Elbiseli Adam (Barkın Bayoğlu) Hayatını Kaybetti...

[Ainsworth]

Sözcü'ye göre 15 Temmuz Şehitler Köprüsü'nde gece saatlerinde rc200 ile bir yayaya çarpmış.

Motosiklet forumlarında yazana göre polis memurları "Bir kadın ve bir adam kavga ediyormuş, adam birden yola atlamış, motorcu da adama çarpmış" demiş.

Motosikletin son hali;



Altın Elbiseli Adam'ın Facebook sayfasından açıklama;

https://www.facebook.com/altinelbiseliadam/posts/1598939076806757

Cenazesi yarın Çengelköy mezarlığı içindeki Kerem Aydınlar Camii'nde ikindi namazını müteakiben kılınacak cenaze namazından sonra Çengelköy Mezarlığı'na defnedilecek. Gelmek isteyenler varsa beraber gidebiliriz.

Tüylerim diken diken. Motosikleti bir nesle çok sevdiren, bana motosiklet aldıran adamın bu kadar erken hayatını kaybetmesi... Sonsuzluğa giden yolda yolun açık olsun güzel adam...

[ASi]

60'lı yaşlarda bana takılan borularla kıvranarak öleceğime motorumun üzerinde "dadadan" yaparak ölmeyi tercih ederim diyen bir insandı kendisi. Allah rahmet eylesin. Motorcu camiasının önemli kaybı.

[La Fontaine]

Gerçekten severdim kendisini Allah Mekanını Cennet Eylesin :/

[Helper]

Youtube da motorsiklet videoları çeken biri diye hatırlıyorum. Motorsiklet öğrenmek isteyen hep ondan bahsederdi. Önemli bir şahıs. Mekanı cennet olsun.

[Ainsworth]

[#Raptor]

Allah rahmet eylesin. mekanı cennet olsun..

[hipolito]

Ben de bu sabah öğrendim saat 7 miydi neydi. Allah rahmet eylesin.. Önemli biriydi.

[Ainsworth]

Ailesi defalarca rica etti, korna çalmayın, ara gaz yapmayın, kurallara uyun diye. Kortejde kornaya basmayan yok gibiydi. Gelin almaya mı gidiyorsun saygı kortejine mi?

Montunu, kaskını takmayan korumasız sürücülere de hiçbir şey demiyorum. Yazık.

Her şeye rağmen güzel uğurladık Barkın abiyi. Kortejde 1000-1500 arası motor vardı sanırsam.
Kendisini kendi yazısıyla uğurlamayı tercih ettim;

Altın Elbiseli Adam
KURTARICI
28 Şubat 2011 Pazartesi


İnsanın bazı dönemleri berbat geçer hani. Bilirsiniz işte; işyerinde herkes terstir. Olmayacak acayiplikler olur. İstemediğimiz tiplerin kaprislerini çekmek insanı yorar.

Başımda kendi kendine patron kesilmiş bir sürü işe yaramaz adam...Hepsinde bir hava, bir poz. Kimsiniz ulan siz? Kardeş sen ne anlatıyorsun XXX XXXXXXX? Birden bire, bir bakmışım herşey kasvet dolmuş. Bin tane laf anlamayan adamla mücadeleden yorulunca, kafayı dinleyecek BİR yerim var: Motorum.



Bu gibi durumlarda sabahın köründe kalkıp, yavaş yavaş giyinirim. Merhum Barış Manço'nun "Kol Düğmeleri" misali, her taktığım korumada, giydiğim her katmanda, kafamdaki uğultu, ağır ağır uzaklaşmaya başlar. Ağır adımlarla motorumun yanına yaklaşırım. Çalıştırıp, en az 3-5 dakika üzerinde, kafam öne eğik, beklerim. Her silindirin ateşlemesinde kızgınlıklarım teker teker erimeye başlamıştır. Motorun metal blok içinde her dönüşünde korkularım, endişelerim buharlaşır. İçimdeki unuttuğum dingin okyanusun sükuneti yavaş yavaş bedenime yayılmaya başlamıştır artık.


Vitesi bire alıp gazı açtığımda, vır vır vır konuşan mutsuz eşler/manitalar, herkesi *****, kendini uyanık sanan *****ın salaklıkları, herkesi ve herşeyi fırsat gören yam-yam, aç köpekler, araya karışmış hayat kadınları, çürümüş Roma kalıntısı ve pisliği taşıyan şehirler, cahiller, sadece bilgi hammalı-uygulama-sıfır entellektüeller, yapiler, netvörkçüler, nördler, hayatı moda sanan XXX karılar, blogcular, ovırklokçular, kafasında dönen break dance'çılar, şehir fırsatçıları, gericiler, bir onun bir öbürünün gözünü gösteren diziciler ve “artık patlasın XXXXX XXXXX” diye bağırmak istediğim dizi kültürü, omurgasız gazeteciler, başkasının parasıyla-karısıyla övünenler, başkasının parasına-karısına haset edenler (ne yapacaktın, sen mi evlenecektin o hatunla, be eşşek?), teknoloji köleleri, güzellik köleleri, banka sms'leri, fırsat mailleri, erkeklik organı büyütücüler, XX küçültücüler, makama tapanlar, özentiler, her gördüğünü isteyenler, hiç de gariban olmamasına rağmen kendine acıma bağımlısı garibanlar, hiç de dev olmamasına rağmen kendini dev görenler, okumuş tırsaklar, cahil tırsaklar, yalakalar, yancılar, sağduyusuzlar ve tüm bunların arasındaki çal-çene boş konuşmalar, hepsi ama hepsi geride kalır.

Gazı açarım ve hepsi kaybolur. Her virajda yeniden hayat enerjisiyle biraz daha dolarım. Her yanlamada tekrar hayata kahkahalarla gülmeye başlarım. Motorumla gün boyunca gazlamanın sonunda bedenim bitkin, yüzümde kocaman bir gülümseme, zihnim tertemiz, formatlanmış olarak inerim makinadan. Ertesi gün, itle-kopukla uğraşmaya hazır bir vaziyette pilleri doldurmuş olurum.

İyi gazlamalar,
Brkn