09-06-2014 Saat: 18:17
Charles Baudelaire (d. 9 Nisan 1821 - ö. 31 Ağustos, 1867) Fransız şair.
Charles Baudelaire 1821 yılında Paris'de doğdu. Mutsuz sayılabilecek bir çocukluk ve ergenlik dönemi geçirdi. Babasını henüz 6 yaşındayken kaybetti (1827). 1839'da okuduğu okuldan disiplinsizlik yüzünden atıldı. Hukuk öğrenimi görmeye zorlanan Baudelaire, buna karşı çıkmış Quartier Latin'de bohem bir hayatı tercih etmiştir. Burada Frengiye yakalandı. 20 Yaşında Hindistan'a gitmek üzere yola çıktı. 1842'de Fransa'ya döndü. Sonradan metresi olan Jeanne Duval ile tanıştı. Babasının mirasını aldı ancak bu parayı hesapsızca harcadığı için ailesi miras hakkını geri aldı.
1846'dan sonra Kötülük Çiçekleri kitabına girecek şiirlerini yazmaya başladı. 1847'de Edgar Allan Poe'yı keşfetti ve eserlerini Fransızcaya çevirmeye başladı. 1848'de devrimcilerin yanında yer aldı. 1857'de Les Fleurs du Mal (Kötülük Çiçekleri) (Elem Çiçekleri) kitap olarak yayınlandı, içindeki altı şiir kamu ahlâkına aykırı bulunduğu için Baudelaire hakkında dâvâ açıldı.
1860'da Yapay Cennetleri yayınladı. Bu eserde de uçlarda gezinen bir kişilik sergiledi. Bir tür otobiyografi olan Çırılçıplak Soyulan Yüreğim üzerine çalıştığı ve 1862'de "Paris Sıkıntısı" adıyla düzyazı şiirlerini yayımladığı sırada frenginin yan etkileri giderek kendini daha fazla hissettirmeye başladı. İki yıl kaldığı Belçika'dan dönüşünde felç olan sanatçı 31 Ağustos 1867 tarihinde Paris'te 46 yaşındayken öldü. Mezarı Paris Cimetière du Montparnasse'dadır.
Yaşadığı dönemde kurulmakta olan modern Paris'in metropol yaşantısı üzerine inşa ettiği edebiyatı ve eleştiri yazıları modernist estetiğin habercisi sayılır. Şiirlerini derlediği Kötülük Çiçekleri (Les Fleurs du Mal-1857) ve Paris Sıkıntısı (Le Spleen de Paris-1869), Rimbaud'dan Mallarmé'ye, Yahya Kemal ve Cahit Sıtkı Tarancı'ya kadar pek çok şairin çarpıldığı, 20. yüzyıl edebiyatının en etkili kılavuzları olur. Gerek klasik geleneğe, gerekse egemen çağdaş zihniyetlere karşı isyanı ve gerçekliğe kafa tuttuğu imgelemi, zamanında şiirlerinin yasaklanmasına kadar varan düşmanlıklar uyandırır. Sonradan bu başkaldırı ve imgelem, avangard sanat ve edebiyatın çekirdeğini oluşturacaktır.
Yaşamın gerçek anlamını araştıran Baudelaire, şiirlerinde yapmacıktan kaçınmış, Romantik Akım'ın yapaylıklarını reddetmiştir.
Şiirlerinde genellikle iç gözlemlere yer verir. Simgelerin şiirsel gücünün duyumsandığı yapıtlarıyla 20. yüzyıl şairlerini çok etkilemiştir .
Aynı zamanda resim konusunda da yazılar yazan Baudelaire, modern resmin özelliklerine ilişkin yeni bir görüş geliştirmiştir. Müzikle resim arasında paralellik kurarak, renklerin doğanın ezgileri olduğunu öne sürmüştür.
Öykülerini Fransızca'ya çevirerek, Fransız okurlara Edgar Allan Poe'yu tanıtan Baudelaire'dir. 1852-65 arasında Poe'nun çeşitli öykülerini, yazdığı önsözlerle birlikte, yayımlattı. Ayrıca esrar ve afyonun etkilerini inceleyen Les Paradis arüficiels (1860; "Yapay Cennetler") adlı bir araştırması vardır.
Charles Baudelaire 1821 yılında Paris'de doğdu. Mutsuz sayılabilecek bir çocukluk ve ergenlik dönemi geçirdi. Babasını henüz 6 yaşındayken kaybetti (1827). 1839'da okuduğu okuldan disiplinsizlik yüzünden atıldı. Hukuk öğrenimi görmeye zorlanan Baudelaire, buna karşı çıkmış Quartier Latin'de bohem bir hayatı tercih etmiştir. Burada Frengiye yakalandı. 20 Yaşında Hindistan'a gitmek üzere yola çıktı. 1842'de Fransa'ya döndü. Sonradan metresi olan Jeanne Duval ile tanıştı. Babasının mirasını aldı ancak bu parayı hesapsızca harcadığı için ailesi miras hakkını geri aldı.
1846'dan sonra Kötülük Çiçekleri kitabına girecek şiirlerini yazmaya başladı. 1847'de Edgar Allan Poe'yı keşfetti ve eserlerini Fransızcaya çevirmeye başladı. 1848'de devrimcilerin yanında yer aldı. 1857'de Les Fleurs du Mal (Kötülük Çiçekleri) (Elem Çiçekleri) kitap olarak yayınlandı, içindeki altı şiir kamu ahlâkına aykırı bulunduğu için Baudelaire hakkında dâvâ açıldı.
1860'da Yapay Cennetleri yayınladı. Bu eserde de uçlarda gezinen bir kişilik sergiledi. Bir tür otobiyografi olan Çırılçıplak Soyulan Yüreğim üzerine çalıştığı ve 1862'de "Paris Sıkıntısı" adıyla düzyazı şiirlerini yayımladığı sırada frenginin yan etkileri giderek kendini daha fazla hissettirmeye başladı. İki yıl kaldığı Belçika'dan dönüşünde felç olan sanatçı 31 Ağustos 1867 tarihinde Paris'te 46 yaşındayken öldü. Mezarı Paris Cimetière du Montparnasse'dadır.
Yaşadığı dönemde kurulmakta olan modern Paris'in metropol yaşantısı üzerine inşa ettiği edebiyatı ve eleştiri yazıları modernist estetiğin habercisi sayılır. Şiirlerini derlediği Kötülük Çiçekleri (Les Fleurs du Mal-1857) ve Paris Sıkıntısı (Le Spleen de Paris-1869), Rimbaud'dan Mallarmé'ye, Yahya Kemal ve Cahit Sıtkı Tarancı'ya kadar pek çok şairin çarpıldığı, 20. yüzyıl edebiyatının en etkili kılavuzları olur. Gerek klasik geleneğe, gerekse egemen çağdaş zihniyetlere karşı isyanı ve gerçekliğe kafa tuttuğu imgelemi, zamanında şiirlerinin yasaklanmasına kadar varan düşmanlıklar uyandırır. Sonradan bu başkaldırı ve imgelem, avangard sanat ve edebiyatın çekirdeğini oluşturacaktır.
Yaşamın gerçek anlamını araştıran Baudelaire, şiirlerinde yapmacıktan kaçınmış, Romantik Akım'ın yapaylıklarını reddetmiştir.
Şiirlerinde genellikle iç gözlemlere yer verir. Simgelerin şiirsel gücünün duyumsandığı yapıtlarıyla 20. yüzyıl şairlerini çok etkilemiştir .
Aynı zamanda resim konusunda da yazılar yazan Baudelaire, modern resmin özelliklerine ilişkin yeni bir görüş geliştirmiştir. Müzikle resim arasında paralellik kurarak, renklerin doğanın ezgileri olduğunu öne sürmüştür.
Öykülerini Fransızca'ya çevirerek, Fransız okurlara Edgar Allan Poe'yu tanıtan Baudelaire'dir. 1852-65 arasında Poe'nun çeşitli öykülerini, yazdığı önsözlerle birlikte, yayımlattı. Ayrıca esrar ve afyonun etkilerini inceleyen Les Paradis arüficiels (1860; "Yapay Cennetler") adlı bir araştırması vardır.
https://instagram.com/alphazzers